انواع بریس ارتودنسی کدامند؟

بریس ارتودنسی در بسته ها و انواع مختلفی وجود دارند.

یک متخصص ارتودنسی با توجه به مشکل دقیق دندان ها و فک های شما یکی از انواع ارتودنسی دندان را برایتان انتخاب می کند.

مراحل اول درمان با ارزیابی وضعیت دندان های شما و چگونگی رشد آنها انجام می شود.

این مراحل معمولا شامل موارد زیر است:

• عکس برداری به وسیله اشعه ایکس
• معاینه بالینی
• ساخت مدل از دندان
• عکس گرفتن از دندان ها
• تاریخچه کامل پزشکی و دندانپزشکی

بریس ارتودنسی چیست؟

ارتودنتیست ها از بریس ارتودنسی برای هدایت دندان ها به محل مورد نظر استفاده می کنند.

بریس های ثابت از اجزایی تشکیل شده اند که عبارتند از:

• براکت
• بند
• سیم قوس دار ارتودنسی

براکت

براکت ها اجزای کوچکی هستند که با چسب مخصوص به دندان ها می چسبند.

براکت فلزی یا سنتی با چسب دندان بر روی سطوح خارجی دندان چسبانده می شوند.

براکت ها در سه نوع فلزی ، سرامیکی و پلاستیکی وجود دارند.

بند

 

از بند ها به عنوان حلقه های تکیه گاه بریس استفاده می کنند.

بند ها به دندان های عقبی بیمار اتصال داده می شوند.

سیم قوس دار ارتودنسی

نیرو های حساب شده ی ارتودنسی از طریق سیم قوس دار ارتودنسی به براکت ها و بند ها وارد می آید تا دندان ها را به موقعیت مطلوب حرکت دهد.

این سیم نیز فلزی و قابل انعطاف است و از شیارهایی تعبیه شده که از براکت ها عبور می کنند.

وظیفه سیم قوس دار ارتودنسی  اعمال فشار به دندان ها و در نهایت حرکت دادن آن ها است.

منظور از سیم کشی دندان همان ارتودنسی دندان است.

لوازم ارتودنسی

درمان ارتودنسی با استفاده از لوازم جانبی برای اصلاح فرم و موقعیت دندان اقدامات لازم را به عمل می آورد.

لوازم ارتودنسی در چهار نوع اصلی اند که عبارتند از:

• بریس های ثابت
• بریس های قابل جابجایی
• لوازم جانبی کاربردی
• کلاه سر

ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت احتمالا شایع ترین نوع بریس ارتودنسی تا به الآن است.

امروزه براکت های ارتودنسی کوچکتر از گذشته ساخته می شوند.

آنها را یک متخصص ارتودنسی با چسب دندان بر روی سطح جلویی دندان ها می چسباند.

سپس براکت ها به سیم قوس دار ارتودنسی متصل می شوند.

ارتودنتیست شما این سیم های نازک را فعال می کند تا دندان ها را به موقعیت مطلوب منتقل کند.

درمان ارتودنسی ثابت معمولا از ۶ تا ۳۰ ماه ، بسته به شدت مشکل ارتودنسی و دامنه درمان آن زمان می برد.

اغلب بیماران نیاز به حضور ، در جلسات منظمی برای تنظیم دستگاه دارند.

این معاینات به طور معمول هر چهار تا هشت هفته یکبار صورت می گیرد.

لوازم مخصوص ارتودنسی ثابت

این لوازم برای کنترل مکیدن انگشت شست در کودکان و یا کنترل زبان استفاده می شوند.

این وسایل به صورت دایره ای به دندان ها متصل می شوند.

از آنجا که این دستگاه ها در هنگام  وعده های غذایی بسیار ناراحت کننده هستند ، بنابراین یک ارتودنتیست آنها را تنها به عنوان آخرین راه حل تجویز می کند.

اورینگ یا کش ارتودنسی

از اورینگ یا کش کوچک ارتودنسی برای نگه داشتن سیم در شیارهای تعبیه شده در براکت ها استفاده می کنند.

اورینگ ارتودنسی در رنگ های متنوعی وجود دارد.

نوجوانان طرفدار اصلی این تنوع رنگ هستند.

رنگ این کش ها بسیار مفرح است و نوجوانان به این بریس ارتودنسی ثابت با بند های کشی یا الاستیک ، ارتودنسی رنگی می گویند.

نگهدارنده های فضای ثابت

در صورتی که دندان شیری کودک شما پیش از موعد از دهان او خارج شده باشد ، او به نگهدارنده فضا احتیاج پیدا می کند.

نگهدارنده فضا برای حفظ فضای باز ، تا زمانی که دندان دائمی رویش می کند استفاده می شود.

یک باند به دندان در کنار فضای خالی متصل می شود و یک سیم به سمت دندان در طرف دیگر فضا اتصال داده می شود.

به این ترتیب فضای دندان از دست رفته تا زمانی که دندان دائمی رویش کند حفظ خواهد شد.

پلاک های قابل جابجایی

به طور معمول این بریس ارتودنسی دارای صفحات پلاستیکی هستند که سقف دهان را پوشش می دهند و به برخی از دندان ها متصل می شوند.

آنها با یک پایه اکریلیک ساخته می شوند.

نگهدارنده های فضای متحرک بر روی فک قرار می گیرند و شاخه های پلاستیکی یا سیم بین دندان های مورد نظر قرار داده می شوند.

به این ترتیب فضای بین آنها باز می شود.

این پلاک های متحرک تنها می توانند حرکات بسیار محدودی را انجام دهند.

ضربه گیر های متحرک لب و گونه

از آنجایی که عضلات لب و گونه قادرند که بر روی دندان ها فشار اعمال کنند.

این ضربه گیر های متحرک می توانند به بیمار کمک کنند تا عادات نامناسب خود را ترک کند.

گسترش دهنده پالاتال

این وسیله برای عریض کردن فک بالا استفاده می شود.

گسترش دهنده پالاتال از یک صفحه پلاستیکی تشکیل شده است.

این صفحه بر روی سقف دهان قرار داده می شود.

فشار خارجی که توسط پیچ به این صفحه وارد می آید می تواند منطقه پالاتال را گسترش دهد.

نگهدارنده های قابل جابجایی

این نگهدارنده ها سقف دهان را می پوشانند و می توانند از بازگشت  دندان ها به موقعیت قبلی جلوگیری کنند.

همچنین از این نگهدارنده ها برای جلوگیری از مکیدن انگشت شست در کودکان استفاده می شوند.

کلاه سر

با استفاده از این دستگاه که در اطراف و پشت سر قرار می گیرد ، می توان رشد فک بالا را کنترل کرد.

انواع براکت های ارتودنسی

براکت های ارتودنسی را می توان  در سه نسخه اصلی پیدا کرد.

• براکت های فلزی
• براکت های سرامیکی
• براکت های پلاستیکی

آیا بریس ارتودنسی انواع مختلفی دارد؟

جواب کوتاه – بله.

هنگامی که شما برای درمان ارتودنسی  به یک کلینیک دندانپزشکی می آیید ، گزینه های مختلفی برای انتخاب وجود دارد.

یک ارتودنتیست بسته به نیازهای خاص شما یکی از انواع بریس ارتودنسی را انتخاب می کند.

برخی از انواع بریس ارتودنسی برای شما مناسب تر از دیگری است.

در اینجا پنج نوع از رایج ترین انواع بریس ها نام برده می شود.

آنها شامل:

• بریس فلزی
• بریس سرامیکی
• بریس زبانی
• بریس خودکار
• ارتودنسی نامرئی

بریس ارتودنسی فلزی

بریس ارتودنسی فلزی شایع ترین نوع درمان ارتودنسی است.

انتخاب بریس فلزی یا سنتی اغلب سریع ترین راه انتقال دندان به مکان های ایده آل است.

بسیاری از نوجوانان این نوع از انواع بریس ارتودنسی را برای خود انتخاب می کنند.

زیرا می توانند رنگ نوارهای لاستیکی اطراف براکت ها را با سلیقه خود انتخاب کنند.

بریس ارتودنسی سرامیکی

بریس سرامیکی تشکیل شده از براکت های سرامیکی شفاف یا هم رنگ دندان و سیم قوس دار ارتودنسی که امروزه آنرا هم رنگ دندان می سازند.

براکت های سرامیکی بسیار پر طرفدار هستند.

زیرا بر روی دندان ها نمایان نیستند و جلب توجه نمی کنند.

این براکت ها اگرچه گرانتر از براکت فلزی هستند اما تقاضا برای آنها بالا بوده است.

بریس ارتودنسی زبانی

این نوع ارتودنسی دقیقا مانند بریس فلزی است با این تفاوت که داخل دهان و در پشت دندان ها کار گذاشته می شوند.

بریس زبانی دارای براکت های فلزی است.

این براکت ها از خارج دهان دیده نمی شوند .

از آنجایی که تمیز کردن این براکت ها بسیار دشوار است به همین دلیل طرفداران زیادی ندارد.

از طرفی مدت درمان با این بریس طولانی تر و هزینه آن بالاتر است.

به همین دلیل اکثر بیماران این درمان را انتخاب نمی کنند.

بریس های خودکار دیمون

این بریس ارتودنسی شبیه به بریس های فلزی و سنتی است .

براکت های آن می تواند فلزی یا سرامیک باشد.

امروزه اغلب ارتودنتیست ها به بیماران خود توصیه می کنند  که از ارتودنسی دیمون استفاده کنند.

زیرا این نوع بریس از دیگر بریس ها  راحت تر است.

بریس های خودکار دیمون به جای سیستم کراوات لاستیکی با کلیپ ها یا درب هایی که به براکت متصل هستند ، استفاده می شوند.

مزایا

با انتخاب بریس ارتودنسی دیمون ،  گیر غذایی در لابه لای براکت ها کمتر شده و بیمار به راحتی دندان های خود را مسواک می زند.

از طرفی این بریس ها درد کمتری هنگام تنظیم نسبت به سایر انواع ارتودنسی دندان دارند.

همچنین با استفاده از این بریس قرار ملاقات ها کاهش پیدا می کند.

ارتودنسی دیمون بهترین نوع ارتودنسی دندان است.

زیرا این سیستم به طور خودکار تنظیم می شود.

معایب بریس های خودکار دیمون کدامند؟

این بریس ها انتخاب مناسبی برای همه بیماران نیست.

از آنجایی که دوره های درمان در این نوع ارتودنسی نسبت به سایر انواع ارتودنسی دندان کوتاه تر است ، بنابراین درمان مناسبی برای برخی از بیماران محسوب نمی شود.

زیرا ارتودنسی دیمون ممکن است تمام ویژگی هایی که نیاز بیمار به درمان ارتودنسی موفق را داشته باشد ارائه ندهد.

ارتودنسی نامرئی

رایج ترین و موثر ترین نوع ارتودنسی متحرک که در بازار وجود دارد aligner است.

اما این نوع از ارتودنسی نیز دارای معایب و مزایایی است.

مزایا

متحرک بودن این بریس ارتودنسی باعث شده است که بیمار در تمیز کردن دندان خود نسبت به سایر انواع ارتودنسی دندان مشکلی نداشته باشد.

انتخاب این ارتودنسی یک انتخاب عالی برای کسانی است که روابط اجتماعی زیادی دارند.

ارتودنسی نامرئی بسیار راحت تر از بریس های فلزی ثابت است.

معایب

این سیستم هزینه بالاتری نسبت به سایر سیستم ها دارد.

این بریس ارتودنسی هنوز راه حل هایی برای شرایط بسیاری از ارتودنسی ها را پیدا نکرده است.

زیرا نتوانسته است مشکلات پیچیده دندان را حل کند.

بنابراین برای هر بیمار ایده آل نیست.